POMOC PAŃSTWA W ZAKRESIE DOŻYWIANIA

Ośrodek Pomocy Społecznej w Zatorze realizuje pomoc w formie świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności. Z pomocy w tej formie mogą korzystać osoby samotnie gospodarujące, którym dochód nie przekracza 150% kryterium dochodowego o którym mowa w art. 8 ust.1 u.p.s – tj 634 x 150%= 951 zł, oraz rodziny w których dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 771 zł tj. 514 zł x ilość osób w rodzinie x 150%. Powyższe kryterium dochodowe zostało uchwalone w dniu 28 stycznia 2014 roku przez Radę Miejską w Zatorze ( U.Nr LII/395/14)
Wsparcia w formie posiłku udziela się w szczególności:
1) dzieciom do czasu podjęcia nauki w szkole podstawowej,
2) uczniom do czasu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej,
3) osobom i rodzinom znajdującym się w sytuacjach wymienionych w art. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w szczególności osobom samotnym, w podeszłym wieku, chorym lub niepełnosprawnym w formie posiłku, świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności. Okres, na jaki ma być przyznany posiłek ustala Ośrodek Pomocy Społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

Wieloletni program rządowy „Pomoc państwa w zakresie dożywiania”, zwany dalej „Programem”, jest programem wspierania finansowego gmin w zakresie realizacji zadań własnych o charakterze obowiązkowym określonych w art. 17 ust. 1 pkt 3 i pkt 14 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 163, z późn. zm.3)). Program będzie realizowany w latach 2014–2020.
Celem Programu jest ograniczenie zjawiska niedożywienia dzieci i młodzieży z rodzin o niskich dochodach lub znajdujących się w trudnej sytuacji, ze szczególnym uwzględnieniem uczniów z terenów objętych wysokim poziomem bezrobocia i ze środowisk wiejskich oraz osób dorosłych, w szczególności osób samotnych, w podeszłym wieku, chorych lub osób niepełnosprawnych
Program jest elementem polityki społecznej państwa w zakresie:
– wsparcia finansowego gmin w wypełnianiu zadań własnych o charakterze obowiązkowym,
– poprawy poziomu życia rodzin o niskich dochodach,
– poprawy stanu zdrowia dzieci i młodzieży,
– kształtowania właściwych nawyków żywieniowych.